Westmünsterländische Dialekte Plattdeutsch in der Grenzregion

Wörterbuch der westmünsterländischen Mundart

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | Y | Z
  nur ganze Wörter suchen

10 Lemmas

Äi n. (Äier; Äierken) Ei. 'n week of 'n hatt gekockt Äi. He legg de besten Äier bowwen in'n Korw (zeigt sich von seiner besten Seite). twalw Äier, dattien Küüken (sehr gut, Bo). ´N Äi is´n Äi, mon dat Hohn sien Daggwark. Ik bün nich völle Äier mähr wäärd (bin alt, → gröön). Daor wi'k noch nich äs 'n Äi föör missen (ist wertlos). Öwwerall mott se ähr Äi bi leggen (mitreden, "ihren Senf dazutun", → Wottelsaod). De fraogt di 't Äi uut't Gatt (wißbegierig). Üm een Äi sall man nich den heelen Pannekooken uutschandaalen. He löpp up Äier (läuft sehr vorsichtig). Dat Äi will klööker wessen as de Henne. •Schlao de Äier in de Panne, dann häs du daorvan wall Pannekooken owwer kinne Küüken. • Wann's ümmer 't Äi wiss wahrn, lötts 't Hohn noch fleegen (aus Sorge um Kleinigkeiten das Große aus den Augen verlieren, Bor). •• Bääter en halw Äi as en löddigen Dopp (St). Dat is een Äi un een Küüken (een Äi un een Gatt) (Sie sind sehr vertraut, halten zusammen). He häff 'n Äi leggt (war zur Toilette). de Äier (auch: Hoden, grob). → Äärs, Appel, backen, bickeln, fuul, gääl, gröön, Hahn, halw, Henne, Kabbes, Kruunekraane, Mäi, Mände, mien, Melk, Nettel, Palm, Paoter, Pappendräier, Salt, Tand, Tunne, verhöögen.
Zs.: Bröö-, Duuwen-, Enten-, Fosk-, Fraoge-, Ganse-, gebackene, Gips-, Hohner-, Kalk-, Kiekfösken-, Kiewitts-, Klapp-, Knick-, Kuckucks-, Lüüse-, Miegampen-, Mööwen-, Nüst(e)-, Ooster-, Paoske-, Röhr-, Salt-, Schier-, Schwaanen-, Speegel-, Tick-, Tinn-, Wind-

anhöchten, -höögen anhöhen, erhöhen; anhäufeln. de Arften (Erpel) anhöchten

anhöögenanhöchten

Anhöögensploog m. Häufelpflug, Kartoffelpflug. → Anbouploog

anplacken ankleben, anwerfen. Aorne anplacken (Henkel an Töpfe ansetzen). met de Schüppe de Kanten van'n Bedde anplacken (die Beetkanten im Garten versäubern). → anhöögen, anschmacken

Auktsioon, Auksioon f. Auktion (bes. beim Holzverkauf). → höögen

höögen erhöhen, anhöhen, steigern; steigen. Breng 'n Stöhlken, üm dat Kind an'n Disk te höögen. De Priese höögt bi de Auktsioon. sik höögen (sich erheben, aufrichten)

Ploog m. (Plööge; Plöögsken) 1. Pflug. under de Ploog nemmen (pflügen). He häff hundert Morgen under'n Ploog (Ackerland). De Klöökste giff nao, sägg den Ossen, daor tröck he de Ploog. → bouen, Foore, sölws, Waagen.
2. Nuthobel, bes. langer (pflugartiger) Hobel. → Kopp-arbäid, Roubanke.
Zs.: Anbou-, Anhöögens-, Aor-, Bestrieks-, Bou-, Braok-, Breed-, Buck-, Damp-, Deep-, Drill-, Erpel-, Grund-, Hack-, Kipp-, Pendel- , Riools-, Rund-, Saod-, Schääl-, Schöör-, Spitz-, Statt-, Stöcke- , Striek-, Tuffel-, Tweeschaar-, Undergrund-, Veerschaar-, Vöör-, Wende-

uphöögen erhöhen, höher machen. de Mestkaore uphöögen (mit Brettern erhöhen). den Pries uphöögen (den Preis erhöhen). verhöögen

verhöögen erhöhen. → uphöögen

Elisabeth Piirainen & Wilhelm Elling: Wörterbuch der westmünsterländischen Mundart. (Beiträge des Heimatvereins Vreden zur Landes- und Volkskunde, 40). Vreden, 1992.
Bitte wählen Sie einen Buchstaben oder geben Sie Suchbegriff(e) ein (mindestens 2 Buchstaben).